ΚΑΤΡΙΝ ΚΟΡΣΙΝΙ/ΜΙΑ ΑΓΑΠΗ ΑΝΕΦΙΚΤΗ/UN AMOUR IMPOSSIBLE

Βρισκόμαστε στα τέλη της δεκαετίας του '50. Η Ρασέλ, μια απλή υπάλληλος γραφείου, συναντάει τον Φιλίπ, έναν νέο αριστοκρατικής οικογένειας. Από τον σύντομο, αλλά παθιασμένο τους έρωτα γεννιέται η Σαντάλ. Με εκείνον να αρνείται τον γάμο λόγω διαφοράς κοινωνικής τάξης, η Ρασέλ αναγκάζεται να μεγαλώσει μόνη την κόρη της, αλλά παράλληλα δίνει κι ένα μεγάλο αγώνα για την επίσημη αναγνώριση της, κάτι που εξωθεί τον Φιλίπ στα άκρα.

Βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Κριστίν Ανγκό, το “Μια Αγάπη Ανέφικτη” της Κατρίν Κορσινί (“Summertime”), υποψήφιο για τέσσερα Σεζάρ, είναι ένα ενδιαφέρον μείγμα ρομαντικού δράματος και ψυχολογικού θρίλερ και ταυτόχρονα μια ωμή κινηματογραφική ματιά σε μια εποχή όπου το να ήσουν γυναίκα, και single mother, ισοδυναμούσε με αναρίθμητες προκλήσεις.

Στην τηλεοπτική συνέντευξη που μας έδωσε η σκηνοθέτις στο πλαίσιο του “Rendez-vous With French Cinema 2019” της Unifrance στο Παρίσι τον περασμένο Ιανουάριο, μιλάει για την αγάπη, τον χρόνο που περνά, τους εξαιρετικούς πρωταγωνιστές της, τις τολμηρές  σκηνές μεταξύ τους, καθώς και για τη μητέρα της που την ενέπνευσε κατά έναν τρόπο να γυρίσει αυτήν την ταινία.

Διασχίζοντας τις εποχές

Είναι ένα φιλμ πάνω στον χρόνο, διηγείται την ιστορία μιας ζωής. Αυτό που με προβλημάτισε περισσότερο όταν διάβαζα το μυθιστόρημα ήταν το πώς θα μπορούσα να μεταφέρω στο σινεμά αυτές τις σελίδες, τη διαδοχή των εποχών. Αυτό που μένει είναι οι στιγμές, αλλά και οι σιωπές. Εκείνες είναι που διαμορφώνουν μια ιστορία. Μελετούσαμε συνεχώς τρόπους για το πώς θα παρουσιάζαμε τη μεταμόρφωση της Βιρζινί (σ.σ. Εφιρά) από μια νεαρή άβγαλτη εικοσιπεντάχρονη σε μια ώριμη γυναίκα, με επίγνωση των καταστάσεων. Να, όπως κοιτάζουμε ένα άλμπουμ με φωτογραφίες.

Τεχνικόλορ

Στην αρχή, η όλη ιστορία παρουσιάζεται σαν εκείνες τις ρομαντικές ταινίες των '50ς. Τότε, στην επαρχία, δεν υπήρχαν πολλές διέξοδοι, υπήρχε όμως το σινεμά με τις ηρωίδες του όπως η Ρόμι Σνάιντερ και τους μεγάλους ρομαντικούς έρωτες. Χρησιμοποίησα κάποια ζωηρά, ζεστά χρώματα για να αποδώσω αυτό το πνεύμα της εποχής, ότι θα έρθει κάποια στιγμή ο άντρας που θα μεταμορφώσει και τη δική τους ζωή. Η ιστορία ξεκινάει έτσι και μετά γίνεται πιο ρεαλιστική.

Το φιλμ είναι ένας φόρος τιμής στις γυναίκες εκείνης της περιόδου, και στη μαμά μου επίσης, που με μεγάλωσε με τον ίδιο τρόπο. Πριν από τον φεμινισμό, πριν από όλα αυτά.

Ο Φιλίπ

Πέρα από ιστορία αγάπης, είναι και μια ιστορία για τη δύναμη - για εκείνους που την έχουν και θα συνεχίζουν να την έχουν και θα συνθλίβουν όλους όσους είναι από κάτω. Ο Φιλίπ ήταν πάντα λίγο υπεράνω του νόμου. Την ίδια στιγμή που είναι γόης, θερμός, ερωτικός, ευγενικός, είναι και υπέρ βίαιος, σκληρός, φοβερά εγωιστής. Καταστρέφει ό,τι χτίζει, συνέχεια. Η πιο βασική σκηνή είναι στο τέλος, εκεί που η κόρη, μην υποφέροντας πλέον τη μητέρα της, προσπαθεί να την κάνει να “δει” όλη της τη ζωή, ενώ τη ίδια ώρα συνειδητοποιεί πως η μητέρα της ήταν μεν θύτης, αλλά και θύμα ενός ανθρώπου που επιδείκνυε με όποιον τρόπο μπορούσε την ανωτερότητα του. Ειδικά εκείνη την εποχή το να καταγγείλει η Ρασέλ στην αστυνομία σεξουαλική βία ενάντια στην κόρη της, και από τον ίδιο της τον πατέρα, ήταν απλά εκτός συζήτησης. Όταν έκανα την ταινία, ήρθα σ' επαφή με πολλές γυναίκες θύματα που προτίμησαν τότε τη σιωπή. Πάντως η κόρη, που βιάστηκε στα δεκατέσσερα, στα δεκαέξι ήδη είχε βρει τη δύναμη για να μην τον ξαναδεί ποτέ. Αρνήθηκε να παραμείνει θύμα, όπως η Ρασέλ.

Οι ερωτικές σκηνές

Συνήθως στις ταινίες εκείνης της περιόδου βλέπουμε να κλείνουν το φως, να καλύπτουν τη γύμνια τους με το σεντόνι. Εγώ ήθελα να δείξω πως ήταν αρκετά προχωρημένοι, πως αυτός ο άνδρας γεύτηκε το κορμί αυτής της γυναίκας, όλη αυτή τη σαρκική επιθυμία. Πάντα είναι πολύπλοκο, στο να γυριστούν τέτοιες σκηνές. Μίλησα πολύ με τους ηθοποιούς μου, τους εξήγησα με κάθε ακρίβεια τι ήθελα, ότι θα είναι ωμό, αλλά με και την κατάλληλη δόση σεμνότητας. Ότι θα είναι όμορφο.

* Το “Μία Αγάπη Ανέφικτη”/”Un Amour Impossible” κυκλοφορεί στις αίθουσες από τις 16 Μαΐου 2019, σε διανομή  Seven Films.