Θεσσαλονίκη, 5η Μέρα

Βρισκόμαστε στην πέμπτη μέρα του 62ου Κινηματογραφικού φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και με τις προβολές στο Διεθνές Διαγωνιστικό (το κυρίως πρόγραμμα. Φέτος, για πρώτη φορά, υπάρχουν τρία διεθνή διαγωνιστικά τμήματα, και βέβαια περισσότερα βραβεία) να έχουν ξεκινήσει, όπως εκείνη του Στ' Αλήθεια (True Things) του Χάρι Γούτλιφ: Η Κέιτ αφήνει τη ζωή να την προσπερνάει, μέχρι που μια τυχαία σεξουαλική εμπειρία μ' έναν χαρισματικό ξένο την αφυπνίζει. Υπό την επήρεια του πάθους, η Κέιτ οδεύει προς τη σύγκρουση...Ή τη λύτρωση;

Το Στ' Αλήθεια, μια τολμηρή κινηματογραφική παραβολή για τις επικίνδυνες σχέσεις, συμμετείχε στο τμήμα Orrizzonti στη Βενετία πριν από δύο μήνες. Πρωταγωνιστεί μια εξαιρετική όπως πάντα Ρουθ Γουίλσον (The Affair), μία από τις πιο τολμηρές, δυναμικές ηθοποιούς από τη Μεγάλη Βρετανία που είναι και παραγωγός εδώ, μαζί με τον Τζουντ Λο.

Στο πλαίσιο των Agora Talks, τώρα, πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 7 Νοεμβρίου, στην Αποθήκη Γ του Λιμανιού, η συζήτηση με θέμα «Σταμάτα να είσαι κονφορμιστής. Μέθοδοι και εργαλεία για το πώς να εξασφαλιστεί ένας ασφαλέστερος χώρος εργασίας για όλους», με συντονίστρια την Υπεύθυνη Ανάπτυξης του Mega Channel, Κατερίνα Κακλαμάνη.

Ομιλήτριες της βραδιάς ήταν η Jenny Koski (Γενική Διευθύντρια του European Women’s Audiovisual Network της Φινλανδίας) που παρουσίασε στοιχεία ερευνών με βάση τα οποία η οπτικοακουστική βιομηχανία είναι εκείνη που έχει δεχθεί τα βαρύτερα πλήγματα στην πανδημία και με τις εργασιακές συνθήκες να έχουν χειροτερέψει αισθητά.

Στη συνέχεια πήρε τον λόγο η  Διευθύντρια Επικοινωνίας και Διεθνών σχέσεων του Εθνικού Κέντρου Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας (ΕΚΟΜΕ) Βασιλική Διαγουμά, η οποία επισήμανε τη μεγάλη σημασία του ζητήματος για τον ΕΚΟΜΕ και τοποθετήθηκε σε δύο άξονες, εκείνους της εξέλιξης και της ανάπτυξης. «Πρέπει να φροντίσουμε τα άτομα να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες για εξέλιξη. Δεύτερον, πρέπει να δώσουμε βάση στην εκπαιδευτική διαδικασία σε όλα τα επίπεδα. Ξεκινάμε από τη νεαρή ηλικία των 5-6 ετών, συνεχίζουμε με τους μαθητές, οι οποίοι θα γίνουν οι νέοι επαγγελματίες. Στη συνέχεια, προχωράμε στους εργαζόμενους. Είναι μια μακρά διαδικασία. Η επιμόρφωση σε αυτά τα θέματα είναι ό,τι πιο σημαντικό. Χρειαζόμαστε εκπαίδευση»,

Τέλος, επισήμανε και την ανάγκη αλληλοϋποστήριξης, στη δύναμη της οποίας απέδωσε την επιτυχία του κινήματος ΜeToo, που “δημιούργησε την αίσθηση ενός ασφαλούς περιβάλλοντος, στο οποίο τα άτομα αισθάνονταν αρκετά ασφαλή ώστε να εκφραστούν. Το πρόβλημα δεν θα λυθεί ποτέ σε απόλυτο βαθμό, αλλά αν θέλουμε να δούμε την αλλαγή κουλτούρας που επιθυμούμε πρέπει να υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλον και να χρησιμοποιούμε τη φωνή μας για να εκφράσουμε τα προβλήματα των άλλων».